Category: ಅನುದಿನ ಕವನ

ಬಾ ಮಳೆ ಕೆಂಡದ ಉಸಿರು ಬೀದಿ ನಲ್ಲಿಯಲ್ಲಿ ಯಾರ ಕಣ್ಣೀರು ? ಹಣೆ ಬರಹ ಸೀಟಿದರೂ ಕವಿತೆಯ ಪದಗಳಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲದ ಬೆವರು. ಮಣ್ಣು ಕಣ ಕಣದ ತೆರೆದ ಬಾಯಿಯೊಳಗೆ ಒಣ ಬೀಜದ ಗರಿಕೆ ಅವತಾರ ವೆತ್ತಿ ಹಸಿರು ಹಾಡಿದ ಮರ ಮರ…

ಈಗ ಕವಿತೆ ನನ್ನೆದುರು‌ ನಿಂತಿದೆ. ಓದುವವರಿಹರೆಂದು ನೀನೀಗ ಬಲ್ಲೆ. ಹಾಗೆಂದೇ ನಾನೀಗ ಹೆದರಿದ ಹುಲ್ಲೆ! ನನ್ನ ಪಾಡೆನಗಿತ್ತು ಸುಮ್ಮನೆ ಬರೆಯುವುದ ಬಿಟ್ಟು ನನಗೆ ತಂದೆ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟು. ನೀ ಬರೆದೆಯೆಂದರೆ ಕವಿತೆ. ನಾನು ಅಕ್ಷರಗಳಲ್ಲೇ ಅವಿತೆ. ಓದುವವರು ಬಿಟ್ಟಾರೆಯೆ ನನ್ನ ಟೀಕು ಚಾಕುವಿನ…

ಗುಲಾಬಿ ಮತ್ತು ರಕ್ತ ಕೋಟಿನ ಎದೆಗೆ ಗುಲಾಬಿ ಸಿಕ್ಕಿಸುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ ರಾಮಮನೋಹರ ಹೀಗೆ ಗುಲಾಬಿಯನ್ನು ಕೇವಲ ಎದೆಯ ಹೊರಗೆ ಸಿಕ್ಕಿಸುವವರನ್ನು ಕಂಡರೂ ಆಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ ಅವನಿಗೆ ಗುಲಾಬಿ ಪ್ರೀತಿಯ ಸಂಕೇತ ಅನ್ನುತ್ತಾರೆ ಜನರು ಪ್ರೀತಿ ಬದುಕಿನ ಸಂಕೇತ ಅನ್ನುತ್ತಿದ್ದ ರಾಮಮನೋಹರ ಹಿಂದೆ ರಾಮಮನೋಹರನನ್ನು ಎದೆಯಲ್ಲಿಟ್ಟು…

ಏ. ೫ ಅಂತರಾಷ್ರ್ಟೀಯ ಕಡಲ ದಿನ! ಈ ಹಿನ್ನಲೆಯಲ್ಲಿ ವಿಜಯನಗರ ಜಿಲ್ಲೆ ಹೂವಿನ ಹಡಗಲಿಯ ಕವಯಿತ್ರಿ ಶೋಭ‌ ಮಲ್ಕಿಒಡೆಯರ್ ಅವರ ‘ಕಡಲು’ ಕುರಿತು ರಚಿಸಿರುವ ‘ಕಡಲೊಡಲು’ ಕವಿತೆ ಕಾವ್ಯಪ್ರಿಯರಿಗಾಗಿ! ಕಡಲೊಡಲು ಕಡಲಿನ ಏರಿಳಿತದ ಹೃನ್ಮನದ ಆಟ ಅಬ್ಬರದುಬ್ಬರದ ತೃಪ್ತಿಯ ಕಣ್ಣೋಟ ಸೂರ್ಯನಾಗಮನದಿ…

ಯಾರು ಕಳೆದ ಇರುಳು ಯಾರು ಕಳೆದ ಇರುಳು  ಬಂದು ಕದವ ಬಡಿದರು? ಯಾರು ಪಿಸುನುಡಿಯಲಿ ಹೆಸರ ಹಿಡಿದು ಕರೆದರು? ಕದವ ತೆರೆಯೆ ನುಗ್ಗಿ ಬಂದ ಕಾಳ ಕತ್ತಲು ಮೈಯನಾವರಿಸಿದ ಹಾಗೆ ಗಾಳಿ ಸುತ್ತಲು. ಮಿಂಚಿದಾಗ ಹೊಳೆದು ಅಳಿದ ಏನೋ ಆಕೃತಿ ಗಂಟಲಾರಿ,ಮೈಯು…

ಪ್ರೇಮ ಖಾಲಿಯಾಗದಕ್ಷಯಬಟ್ಟಲೆದುರು ಕರಗದ ಸಾಲು. ಒಮ್ಮೆ ಹೊಳೆಯೊಂದು ಹೆಬ್ಬಂಡೆಗೆ ತಲೆಚಚ್ಚಿಕೊಂಡು. ಒಮ್ಮೆ ಹೆಬ್ಬಂಡೆಯೊಂದು ಹೊಳೆಗೆ ತಿವಿದು ಕೆಲ ಬಂಡೆ ಸವೆಯದು ತುಸುವೂ ತೇವವಾಗದು ಕೆಲವು ಹೊಳೆ ನಿಂತಲ್ಲಿಯೇ ಹರಿದು ಹರಿದಲ್ಲಿಯೇ ನಿಂತು ಎಲ್ಲ ಇದ್ದರೂ ಏನೂ ಇಲ್ಲದಾಗಿ ಏನೂ ಇರದೆ ಇದ್ದರೂ…

ನಾನೂ…. ಮಾತಾಡಲು ಇಚ್ಚೆ ಇರದಿದ್ದರೂ ಮೈತುಂಬ ಮಾತಾಗುತ್ತೇನೆ ಬರೆಯುವ ಮನಸ್ಸಿದ್ದರೂ ಪೆನ್ನಿನ ಕ್ಯಾಪನ್ನು ಬಿಚ್ಚುವುದಿಲ್ಲ ಮಧ್ಯರಾತ್ರಿ ಬೈಕಿನ‌ ಕಿಕ್ ಒದೆಯುವ ಆಸೆಯಾಗುತ್ತದೆ ಆದರೂ ಕಾಲು ಮುರಿದವನ ಹಾಗೆ ಕುಂಯ್ಗುಡುತ್ತ ಬಿದ್ದುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ ಯಾವಾಗೆಂದರೆ ಆವಾಗ ಯಾರ ಮುಂದಾದರೂ ಬಿಕ್ಕು ನುಗ್ಗಲು ಯತ್ನಿಸುತ್ತದೆ ಮೊಬೈಲನ್ನು…

ಬಹು ದಿನಗಳ ನಂತರ ರಾತ್ರಿಯು ಎಚ್ಚರಗೊಂಡಿತು ನೆನಪಿನ ಎಳೆಯೊಂದು ಮತ್ತೇ ಜೀಕಿ ಉಯ್ಯಾಲೆಗೆ ವಶ ನಿದ್ದೆ ಕಳೆದುಹೋದ ಕಂಗಳಲ್ಲಿ ಅದೆಂಥದೋ ನೆಮ್ಮದಿ ರೆಪ್ಪೆಗಳಿಗೆ ಸಮಾಧಾನ ಆಗಸವನ್ನೇ ಮರೆತವನೀಗೆ ತಾರೆಗಳಲ್ಲಿ ನನ್ನದೊಂದು ಬೆಳಕು ಪದಗಳು ಮತ್ತೇ ಉಸಿರಾಡಿ ಕವಿತೆ ತಾನೇ ಬರೆದುಕೊಂಡಿತು ಮತ್ತೊಂದು…

ಸತ್ಯ ನ್ಯಾಯ ಪ್ರೀತಿ ಓಕುಳಿಯಾಡಲಿ! ಅಪ್ಪ ಬೀಡಿಗಷ್ಟೆ ಬೆಂಕಿ ಹಚ್ಚುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ ಸೇದುವ ಬೀಡಿಯನ್ನು ಅವ್ವನೆದೆಗೂಡಿಗೂ ಇಕ್ಕುತಿದ್ದ ಸುಟ್ಟುಕೊಂಡೆ ಬಾಳು ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡಳು ನಿತ್ಯ ರಾಜಧಾನಿಯಲ್ಲಿ ಅಪ್ಪ ಚಕ್ಕಂದವಾಡುತ್ತಿದ್ದರೆ ಅವ್ವ ತನ್ನ ಸಿಟ್ಟನ್ನೆಲ್ಲಾ ಸುಟ್ಟು ತಟ್ಟುವ ರೊಟ್ಟಿಗಳೊಂದಿಗೆ ತಾನೂ ಬೇಯುತ್ತಿದ್ದಳು ಹಳ್ಳಿಯಲಿ ಅಪ್ಪನ ಮಿಥ್ಯದಾಟದಲಿ…

ಮನದ ಗುಡಿಯಲಿರಲಿ ಶಾಂತಿಮಂತ್ರ…. ಜಾತಿಗೊಂದು ನಿಯಮ ಮತದೊಳಗೊಂದುಮರ್ಮ ಹಲವು ಧರ್ಮ ಒಂದೊಂದರದೊಂದು ಸಂದೇಶ ಮಾತಿಗೊಂದೊಂದು ಅರ್ಥ ಅವರವರ ನೋಟಕೆ ಸತ್ಯವನರಿಯದೆ ಅಳಿಯುತಿದೆಯೇಕೋ ಸಮರಸಭಾವ… ಒಂದೇ ಕರುಳ ಬಳ್ಳಿಯ ಕುಡಿಗಳೊಳಗವಿತಿದೆ ಹೊನ್ನು ಮಣ್ಣಿನೊಡೆದತನ ನೂರು ದ್ವೇಷ ಕಿಡಿಗಳು ಚಿಗುರು ಜೀವರಾಶಿಗೆರೆಯದೆ ಒಲವಪ್ರೀತಿಧಾರೆ ಮರೆಯಾಗುತಿದೆಯೇಕೋ…