ಅನುದಿನ ಕವನ-೧೨೬೪, ಕವಿ: ಶಿಶಬ(ಶಿವಶಂಕರ ಬಣಗಾರ), ಹೊಸಪೇಟೆ, ಕವನದ ಶೀರ್ಷಿಕೆ: ಸೊಸೈಟಿ ಎಂಬ ಸಗ್ಗ

ಸೊಸೈಟಿ ಎಂಬ ಸಗ್ಗ ಯಾರೇ ಏನಂಬ್ಲಿ ಸೊಸೈಟಿ ಎಂಬದು ಬಡವರ ಪಾಲಿಗೆ ಅಗ್ಗವೂ ಭೂ ಸಗ್ಗವೂ ಕಟಂಬ್ಲಿ ಕಂಡುಂಡ ಕಂದಮ್ಮಗಳು ನಾವು ಸೊಸೈಟಿ ಎಂಬದೊಂದು ಸೈಟಿಂಗ್ ಆಗದಿದ್ರೆ ಅನ್ನ ಎಂಬುದು ಪೇಟಿಂಗ್ನಲ್ಲಿ ಕಾಂಬುವಂತವರು ಚೀಟಿ ಸೀರಿ ಸೈನ್ ಬಟ್ಟಿ ತೇರಿನ ಹಬ್ಬಕ್ಕೆ…

ಅನುದಿನ ಕವನ-೧೨೬೩, ಕವಿ: ಮಹಾಂತೇಶ್ ಕರಿಯಪ್ಪ, ಬೆಂಗಳೂರು, ಕವನದ ಶೀರ್ಷಿಕೆ:ಅಪ್ಪಾ ಐ ಲವ್ ಯೂ ಪಾ….

ಹೆತ್ತವರನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುವ ಎಲ್ಲಾ ಮನಸುಗಳಿಗೆ ‘ಅಪ್ಪಂದಿರ ದಿನಾಚರಣೆಯ ಶುಭಾಶಯಗಳು🍀🌺🍀🌹🍀💐 ಅಪ್ಪಾ ಐ ಲವ್ ಯೂ ಪಾ…. ನನ್ನಪ್ಪ ನನಗೊಂದು ಸದಾ ನೆನಪಿಕೊಳ್ಳಬೇಕೆನಿಸುವ ಸ್ಪೂರ್ತಿಯ ಪ್ರತಿಬಿಂಬ ನನ್ನಪ್ಪನ್ನೊಳಗಿದ್ದ ಆ ಚುರುಕುತನ ಆ ಓಡಾಟದ ಲವಲವಿಕೆ ದೊಡ್ಡವನಾದರೂ ಸಣ್ಣವರೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆತು ಮಕ್ಕಳಾಗಿರುತ್ತಿದ್ದ ಆ ಪರಿಯ…

ಅನುದಿನ ಕವನ-೧೨೬೨, ಕವಯಿತ್ರಿ: ವೀಣಾ ಶ್ರೀನಿವಾಸ್, ಮಧುಗಿರಿ,

ಎನಿತು ಸುಂದರ, ಎನಿತು ಮನೋಹರ, ಎನ್ನ ಊರು ಮಧುಗಿರಿ ! ಏನ ವರ್ಣಿಸಲಿ, ಏನ ಬಣ್ಣಿಸಲಿ, ಎತ್ತ ನೋಡೆ , ಗಿರಿಯ ಸಿರಿ ! ಇರುವುದಿಲ್ಲಿ , ವಿಶ್ವವಿಖ್ಯಾತ, ಏಕಶಿಲಾ ಗಿರಿ..! ಉದಯ ಮೂಡೆ , ಗಿರಿಯ ನಡುವೆ, ನಗುತ ನೇಸರ…

ಅನುದಿನ ಕವನ-೧೨೬೧, ಹಿರಿಯ ಕವಿ: ಅರುಣಕುಮಾರ ಹಬ್ಬು, ಹುಬ್ಬಳ್ಳಿ

ಅಭಿಮಾನವಿರಲಿ‌ ಮಾತೆಯಲಿ ಪ್ರೀತಿಯಿರಲಿ ಸಂಗಾತಿಯಲಿ ಗೌರವವಿರಲಿ ಜನ್ಮದಾತನಲಿ ಮಮತೆಯಿರಲಿ ಜನನಿಯಲಿ ಸ್ನೇಹದ ಅರಿವಿರಲಿ  ಪರಸ್ಪರರಲಿ ಸಮ್ಮತಿಯಿರಲಿ ಭಿನ್ನತೆಯಲೂ ಸಹಜವದು ಸಂಘರ್ಷ ಕ್ಷಣಿಕವಾಗಿರಲಿ ಉಕ್ಕಿ ಹರಿಸಲಿ ಕೋಪ ಪ್ರೀತಿಯನು ಪನ್ನೀರಾಗಲಿ ಕಣ್ಣೀರು ಅಮೃತವಾಗಲಿ ಅರ್ಥ ಮೂಡಿ ಬರಲಿ ಜೀವನ ಪಯಣದಲಿ ಅಮ್ಮ ಹೇಳುವಳು…

ಅನುದಿನ ಕವನ-೧೨೬೦, ಕವಿ: ಸತೀಶ್ ಎಂ. ಆರ್, ಕೋಲಾರ, ಕವನದ ಶೀರ್ಷಿಕೆ:ಅನ್ನಪೂರ್ಣೆಯಿವಳು…..

ಅನ್ನಪೂರ್ಣೆಯಿವಳು….. ಭೂಮಿಯೊಳು ಸತ್ವವನಿರಿಸಿ ಬೀಜದೊಳು ಜೀವವನಿರಿಸಿ ಸುರಿವ ಹನಿಯೊಳು ತಂಪಿರಿಸಿ ಗಾಳಿಯೊಳು ಉಸಿರನಿರಿಸಿ ಚಿಗುರೊಡೆದು ಬೆಳೆದ ಬೆಳೆ ಸ್ರವಿಸಿದ ಬೆವರಹನಿಗೆ ಮುಕ್ತಿ… ನಳಿಸುವ ಕಾಯಿಪಲ್ಲೆ ಮುದದಿ ತರಿದು  ಹಿತದಿ ಬೇಯಿಸಿ ಉಪ್ಪು ಹುಳಿ ಖಾರಗಳ ಬೆರೆಸಿ ಮೇಲೊಂದಿಷ್ಟು ಒಗ್ಗರಣೆ ಘಮ ಘಮಿಸುವ…

ಅನುದಿನ ಕವನ-೧೨೫೯, ಕವಿ: ರವೀ ಹಂಪಿ, ಕಾವ್ಯ ಪ್ರಕಾರ: ಗಜಲ್

ಗಜಲ್ ಹೂವು ಅರಳುವ ಸಂಭ್ರಮ…. ಹೂವಿನ ಸಂಭ್ರಮ, ಸಂಜೆ ಕಮರುವುದು ಸಹಜ ಮಳೆಯ ಸಂಭ್ರಮ, ಭಾಷ್ಪವಾಗುವುದು ಸಹಜ ದಕ್ಕದ ಪ್ರೇಮ ಕನವರಿಕೆಯಾಗುವುದು ಸಹಜ ಕುಕ್ಕಿ ಇಕ್ಕಿದ ಕೂಳು ವಿಷವಾಗುವುದು ಸಹಜ ಸುಟ್ಟುದನೇ ಸುಟ್ಟರೆ ಪುಡಿಯಾಗುವುದು ಸಹಜ ಕಾಲ ಮೀರಿದರೆ ಖುಷಿಯೂ ಮರೆವುದು…

ಅನುದಿನ ಕವನ-೧೨೫೮, ಕವಿ: ಮರುಳಸಿದ್ದಪ್ಪ ದೊಡ್ಡಮನಿ, ಹುಲಕೋಟಿ, ಗದಗ,, ಕಾವ್ಯ ಪ್ರಕಾರ: ಶಾಹಿರಿ

ಶಾಯಿರಿ ೧ ವಿಳಾಸವಿಲ್ಲದ ಊರಿನಲ್ಲಿ ವಾಸ್ತವ್ಯ ನನ್ನದು ಹುಡುಕಾಡಬೇಡ ಗೆಳತಿ ಅಲ್ಲಿ ಗೋರಿಗಳ ಮನೆಗಳೆ ಹೆಚ್ಚು  ನನ್ನದು ನಿನ್ನ ಹೆಸರಿನ ಆ ಗೂಡು. ೨ ಕೆನ್ನೆಯ ಮೇಲೆ ಜಾರಿದ ಹನಿಗೆ ನಾನೆಂದೂ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಲಾರೆ ಅದು ನನ್ನ ನೆನಪಿನ ಒರತೆ ಜೀನುಗಿರಬಹುದಲ್ಲವೆ? ೩…

ಅನುದಿನ ಕವನ-೧೨೫೭, ಕವಿ: ಸಿದ್ಧರಾಮ ಕೂಡ್ಲಿಗಿ, ವಿಜಯನಗರ ಜಿಲ್ಲೆ

ಎಲ್ಲಿ ಹೋದಳೋ ಅವಳು ಭಾವಗಳ ಜೊತೆಯಲ್ಲೇ ಇರುವೆನೆಂದವಳು ನೀನಲ್ಲದೇ ಬೇರೇನಿಲ್ಲವೆಂದವಳು ನೀನೇ ನಾನೆಂದವಳು ಚೈತ್ರದ ಚಿಗುರಿನಲಿ ಜೊತೆಗಿದ್ದವಳು ಇದೀಗ ಅದೇ ನೋವಿನಲಿ ಅನುದಿನವೂ  ಕೂಗಿ ಕರೆಯುತಿಹೆನು ಅವಳಿಗದು ಕೇಳುವುದೋ ಇಲ್ಲವೋ ಉಳಿದ ಕೇಳುಗರೆಲ್ಲ ಮಾತ್ರ ಆಹಾ ! ಕೋಗಿಲೆಯ ಕಂಠವೇ ಎಂದು…

ಅನುದಿನ ಕವನ-೧೨೫೬, ಕವಿ: ಲಕ್ಷ್ಮಣ್ ವಿ. ಎ, ಬೆಂಗಳೂರು, ಕವನದ ಶೀರ್ಷಿಕೆ: ಒಂದು ಕನ್ನಡಕ

ಒಂದು ಕನ್ನಡಕ ಈಗಷ್ಟೇ ಲಾಠಿ ಚಾರ್ಜು ಮುಗಿದ ಬಯಲಿನಲ್ಲೊಂದು ಮುರಿದ ಕನ್ನಡಕ; ಯಾರ ಕಣ್ಣಿನಿಂದ ಜಾರಿ ಬಿದ್ದುದೋ ? ಕಾಯುತ್ತಿರಬಹುದು ಕನ್ನಡಕ ಕೂಡ ಕಳೆದು ಹೋದ ತನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳಿಗಾಗಿ. ಸುರಿದ ಕಣ್ಣೀರು‌ ಜಗದ ಮರೆ ಮಾಡಿ ನಕ್ಕ  ಜೀವ ಈಗ ಅಳು…

ಅನುದಿನ‌ ಕವನ-೧೨೫೫, ಕವಿ: ಚಲಂ ಹಾಡ್ಲಹಳ್ಳಿ, ಹಾಸನ.

ನಿಮಗೊಂದು ಗುಟ್ಟು ಹೇಳುವೆ ನಿಮ್ಮಲ್ಲೇ ಇರಲಿ.. ಸೊಂಟದ ತಿರುವಲ್ಲಿ ಅವಳು ಕಚಗುಳಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದಾಳೆ ಅಕಸ್ಮಾತ್ ಮುಟ್ಟಿದರೆ ಸಿಟ್ಟಿನ ಮುಖವಾಡ ಹಾಕುತ್ತಾಳೆ ಅದ್ಯಾಕೆ ಆ ಕಚಗುಳಿಯನ್ನು ಹಾಗೆ ಬಂದಿಸಿದ್ದಾಳೋ… ನಿಮ್ಮಲ್ಲೇ ಇರಲಿ ಒಂದಷ್ಟು ಮಾತಿನ ನಂತರ ಅಪ್ಪಿತಪ್ಪಿ ಸ್ಪರ್ಶಕ್ಕೆ ಅವಕಾಶವಾಯಿತಾದರೆ ಅವಳ ತೋಳು,…