Category: ಅನುದಿನ ಕವನ

ಒಲವೇ ನೀನಿರಲು ನೀನಿರಲು ಬಳಲಿಕೆ ಬೇಸರ ದುಗುಡಗಳಿನ್ನಿಲ್ಲ; ಎಲ್ಲಾ ಸಂತಸ ಉಲ್ಲಾಸದ ಘಳಿಗೆಗಳೆ! ನೀನಿರಲು ಚಿಂತೆಯ ಅಂತೆ ಕಂತೆಗಳು ಇನ್ನಿಲ್ಲ; ಎಲ್ಲಾ ರಂಗು ರಂಗಿನ ಸಮರಸ ಕ್ಷಣಗಳೆ! ನೀನಿರಲು ನಡಿಗೆಯ ಪ್ರತಿ ಹೆಜ್ಜೆಯು ಸರಿಗಮ; ಹಿಂದು ಮುಂದಾಗದೆಂದು ಬಾಳ ನೌಕೆ! ನೀನಿರಲು…

ಸ್ಪರ್ಶದ ದೀಪ ನೀನು ಸ್ಪರ್ಶಿಸಿದ್ದೇ ಪದಗಳು ಉರಿದು ಹೋದವು ಅಂಗುಲಂಗುಲವೂ ನಿಶ್ಯಬ್ದ ಶಿಲ್ಪವೊಂದರೊಳಗೆ ಹುಗಿದು ಹೋದಂತೆ ನಿನಗಾಗಿ ಸಾವಿರ ವರ್ಷ ಕಾದಂತೆ ಮತ್ತೆ ನೀನೇ ಬರಬೇಕೇನೋ ಒಂದು ಸ್ಪರ್ಶಿಸಬೇಕೇನೋ ಈ ಜೀವ ಮತ್ತೆ ಜೀವ ತಳೆಯಲು! ನಿನ್ನ ಸ್ಪರ್ಶ ಕೇವಲ ಸ್ಪರ್ಶವಲ್ಲ…

ಅಮ್ಮಳಾಗುವುದೆಂದರೆ… ಹಾಳೆಗಳ ತಿರುವು ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದ ಕೈಗಳೀಗ ಇಷ್ಟದ ಕಥೆಯ ಅರ್ಧಕ್ಕೆ ಮುಂದೂಡಲು ಪುಸ್ತಕಗಳ ನಡುವೆ ಗುರುತಿಗಾಗಿ ಇಟ್ಟ ಹಾಳೆಯ ತುಂಡಿನಂತೆ ವಿರಮಿಸುತ್ತಿವೆ ಹೇಳದ ಕೇಳದ ಅಧ್ಯಾಯಕ್ಕಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಾ… ಚಂದ್ರನ ಹೊಳಪಿನಲ್ಲಿ ಮಿಂಚು ಹುಳುವಿನ ಬೆಳಕ ಕಾಣುವ ರೂಪಕಗಳ ಹೆಣೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಮೆದುಳು ಈಗ…

ಗಜಲ್ ಹೂವಿನೊಳಗಿನ ಪರಿಮಳ ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ತೇಲಿ ಹೋದಂತೆ ಇಲ್ಲವಾಗಬೇಕು ಹಣತೆಯ ದೀಪದ ಬೆಳಕು ಕತ್ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಮಾಯವಾಗುವಂತೆ ಇಲ್ಲವಾಗಬೇಕು ಇತ್ತು ಇಲ್ಲಗಳ ಮಧ್ಯದ ಹಂಗನು ಹರಿದು ಸುರುಳಿ ಸುತ್ತಿ ಹೊರಡಬೇಕು ನಿದ್ದೆಯೋ ಎಚ್ಚರವೋ ಎಂಬ ಸ್ಥಿತಿ ಅರ್ಥವಾಗುವಂತೆ ಇಲ್ಲವಾಗಬೇಕು ಬದುಕಿನಲ್ಲಿನ ಗೋಜಲು ಗೊಂದಲಗಳ…

ಗಿಳಿ ಶಕುನ ಹೊಸ ಕವಿತೆಯ ಸಾಲುಗಳಲ್ಲಿ ನನ್ನವೇ ಹಳೆಯ ಕವಿತೆಯ ಪದಗಳು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಮರುಕಳಿಸಿದಾಗ ಓದುಗರು ಕರೆ ಮಾಡಿ ತಿದ್ದುತ್ತಾರೆ ಕವಿತೆಯನ್ನು ಸುಪ್ತ ಪ್ರಜ್ಞೆಯಲ್ಲಿ ಬರೆಯಬೇಕು; ಪ್ರಜ್ಞಾ ಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ತಿದ್ದಬೇಕು: ಕವಿ ಮಿತ್ರ ಗದರುತ್ತಾನೆ! ಈಗೀಗ ಮರೆವು ; ನಾಲಿಗೆ…

ದುಡಿಮೆಯಿಂದ ಬಳಲಿದ ಮೂಳೆ ಚಕ್ಕಳದ ಸಂಕಟದಲಿ ಉದುರಿದ ಬೆವರ ಹನಿಗಳು ಅದೆಷ್ಟು ಸುಂದರ! ಎಂದು ವರ್ಣಿಸಿದಿರಿ. ಸುಸ್ತಾಗಿ ಅಯ್ಯೊ ! ಎಂದಾಗ ಮುಖವೆಷ್ಟು ಅಂದ! ಎಂದು ಹೊಗಳಿದಿರಿ. ನಮ್ಮನ್ನು ಹಿಂಡಿ ಹಿಂಡಿ ಹಿಪ್ಪೆ ಮಾಡಿ ನಮ್ಮ ಸಮಾಧಿಯ ಮೇಲೆ ನಿಮ್ಮ ಸೌಂದರ್ಯದ…

ನಿನ್ನ ನಗುವೆ ಅಮೃತ ನಿನ್ನ ನಂಬಿದಷ್ಟು ಮತ್ತಾರನ್ನೂ ನಂಬಲಿಲ್ಲ! ನನ್ನನ್ನೂ ಗಮನಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಿಲ್ಲ! ಅದಕ್ಕೆಂದೇ ನಿನ್ನ ಸುಳ್ಳುಗಳೆಲ್ಲ ಆಕರ್ಷಕ! ನಿನ್ನ ತಿರಸ್ಕಾರವೂ ಮನಮೋಹಕ!! ದೂರವಾದದ್ದು ನೋವಲ್ಲ ಜೊತೆಯಿದ್ದಾಗ ಒಂದು ಸುಳಿವು ಹತ್ತಲಿಲ್ಲ ನೀ ಮನ ಮುರಿಯುವುದು! ಈಗ ನೋಡಿ ಮುಗಳ್ನಗುವಿಯಲ್ಲ ಅದೇ ಕಣ್ಣಿಗೆ…

ಗೊಣಗುತ್ತಿವೆ ದಿನಗಳು ನೋವಿನ ಉರಿಯಲ್ಲಿಯೇ ಬೇಯಿಸುತ್ತಲೇ ಸಿದ್ದಗೊಳಿಸುವ ಆತುರಕ್ಕೆ ಮಾತಿನ ಪುಳ್ಳೆಗಳು ಧಗಧಗಿಸುತ್ತವೆ ಮಿಶ್ರಣದ ಮೇಲುಸ್ತುವಾರಿಯಲ್ಲಿ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಕೈಗಳಲ್ಲಿ ಊದುಕೊಳವೆ ಸಾವಿನ ರುಚಿಯನ್ನೇ ಉಣ್ಣನ್ನು ಬಯಸುವಾಗ ನಿಸ್ವಾರ್ಥವಾಗಿಯೇನೂ ಸಮರ್ಪಿತ ಆದರೂ ತಾಳ್ಮೆಯೊಂದಿಗೆ ಆತ್ಮಗಳ ಅರಿವು ಬದುಕಿನ ರುಚಿಕರ ಅಡುಗೆಯಲ್ಲವೇ? -ಲೋಕಿ(ಲೋಕೇಶ್…

ಯೋಗ ವೇಗವಲ್ಲ ಭೋಗವಲ್ಲ ಕಸರತ್ತು ಅಲ್ಲವೇ…. ಪುರುಸೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಣವಾಯುವನ್ನು ನಿರಾಳವಾಗಿ ಶಿರದಿಂದ ಪಾದದವರಿಗೆ ಕೋಶ ಕೋಶಗಳಿಗೆ ಮುಟ್ಟಿಸುವುದು ಕುಣಿಯುವ ಮನವನ್ನು ತೆಪ್ಪಗೆ ಕೂರಿಸಿ ಮನದ ಮುಂದೆ ಹಾಗೆ ಬಂದು ಹೀಗೆ ಹೋಗುವುದನ್ನು ಸುಮ್ಮನೆ ವಿಚಾರಿಸಿ ಬಿಟ್ಟು ಬಿಡುವುದು ಕಳದೆ, ಕೊಲದೆ, ಹುಸಿಯ…

ಗಜಲ್ ಮಾತನಾಡದೆ ಹೋದರೇನು ಎದೆಯ ಬಡಿತಗಳು ಮಾತನಾಡಿದವಲ್ಲ ಮನದಲಿರುವುದ ಏನೊಂದ ತಿಳಿಸದೆಯು ಕಂಗಳು ಮಾತನಾಡಿದವಲ್ಲ ಇಬ್ಬರ ನಡುವಿನ ಮಧುರ ಮೌನ ಎದೆಗಳಲಿ ಸುಂದರವಾಗಿ ಬೆಳಗುತಿದೆ ನಿನ್ನ ಕದಪುಗಳು ಹೇಳದಿದ್ದರೇನು ಮುಂಗುರುಗಳು ಮಾತನಾಡಿದವಲ್ಲ ಸನಿಹವೆಂಬುದೂ ಸಾಲದಾಗಿ ಆ ಪದದ ಗಡಿಯನೆ ದಾಟಿ ಹೊರಟಿದೆ…