ಅವಳ ಮೊನಚು ಮಾತುಗಳು ಕತ್ತಲನ್ನು ತುಂಡರಿಸಿ ಎದೆಗೆ ನಾಟಿ ಎಚ್ಚರಿಸುವ ಜ್ವಾಲಾಮುಖಿ… ಕಡು ಕೋಪದ ನಡುವೆ ತೂರಿ ಬೀಡುವ ಹುಸಿ ನಗೆ ಸಂಕಟಗಳ ದಿಕ್ಕಾಪಾಲಾಗಿಸೋ ಬಿರುಗಾಳಿ… ನಾನೇ ಮರೆತಿದ್ದ ಸಾಲುಗಳು ನನ್ನ ಕೆಣಕುವಾಗ ಅವಳೇ ಬರೆದ ಅವಳ ಹೆಸರು ನೆತ್ತಿ ಸುಡುವ…
Category: ಅನುದಿನ ಕವನ
ಅನುದಿನ ಕವನ-೧೬೫೧, ಕವಯತ್ರಿ: ಸಂಘಮಿತ್ರೆ ನಾಗರಘಟ್ಡ, ಬೆಂಗಳೂರು, ಕವನದ ಶೀರ್ಷಿಕೆ:ನೆತ್ತರಿನ ಎದೆಯಲ್ಲೊಂದು ಪ್ರೇಮಗೀತೆ
ನೆತ್ತರಿನ ಎದೆಯಲ್ಲೊಂದು ಪ್ರೇಮಗೀತೆ ನಾ ನಿನ್ನನ್ನು ಹೇಗೆ ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತೇನೆಂದರೆ ಗುಟ್ಟಿನ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಗುನುಗುವ ಪಿಸುಮಾತಿನಂತಲ್ಲ, ಕತ್ತಲೆಯ ಹೊರತಾಗಿಯೂ ಉರಿಯುವ ಬೀದಿ ದೀಪದಂತೆ ಬಂಡಾಯದ ವಾಕ್ಯಗಳ ನಡುವೆಯೂ ನಿನ್ನ ಹೆಸರೇ ಬೇರೂರಿದೆ ನಿನ್ನ ಪ್ರತೀ ಅಪ್ಪುಗೆಯೂ ಸಂಸತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಮರೆಯಾದ ಘೋಷಣೆಗಳಂತಿವೆ. ನಾ ನಿನ್ನನ್ನು…
ಅನುದಿನ ಕವನ-೧೬೫೦, ಕವಯಿತ್ರಿ:ಡಾ. ಭಾರತಿ ಅಶೋಕ್, ಹೊಸಪೇಟೆ, ಕವನದ ಶೀರ್ಷಿಕೆ: ನೀ ಹಾಗೆ ಹೇಳಬಾರದಿತ್ತು
ನೀ ಹಾಗೆ ಹೇಳಬಾರದಿತ್ತು ನನ್ನ ಆಂತರ್ಯದ ಚೆಲುವಿಂದ ನಿನ್ನ ಅಲಂಕರಿಸುವಂತೆ ನೀ ಹೇಳಬಾರದಿತ್ತು ನನ್ನ ನೆತ್ತರಿನಿಂದ ನಿನ್ನ ವರ್ಣಸಿ ಬರೆಯುವಂತೆ ನೀ ಪೀಡಿಸಬಾರದಿತ್ತು ನಾ ಬಾಡಿದರೂ ನೀ ಮುಡಿಗೇರಿಸಿ ನಗಬಾರದಿತ್ತು ನನ್ನೀ ಚೆಲುವು ಒಲವೆಲ್ಲಾ ನಿನ್ನದೆಂದು ನೀ ಭಾವಿಸಬಾರದಿತ್ತು ನನಗೂ ಒಂದು…
ಅನುದಿನ ಕವನ-೧೬೪೯, ಕವಿ: ಟಿ.ಪಿ. ಉಮೇಶ್, ಹೊಳಲ್ಕೆರೆ, ಕವನದ ಶೀರ್ಷಿಕೆ:ನೀನೇ ಮೊದಲು ನೀನೇ ಕೊನೆ
ನೀನೇ ಮೊದಲು ನೀನೇ ಕೊನೆ ನೀನೇ ಮೊದಲು ನೀನೇ ಕೊನೆ; ಮತ್ತೊಂದ ಬಯಸದು ನನ್ನ ಮನಸೇ! ನೀನೇ ಗುರಿಯು ನೀನೇ ದಾರಿ; ಇನ್ನೊಂದ ಅರಿಯದು ನನ್ನ ಉಸಿರೇ! ಮೊದಲ ನೋಟ ಮೊದಲ ಭೇಟಿ; ಮರೆಯಲಾರೆ ನಿನ್ನೆಜ್ಜೆ ಹಿಂಬಾಲಿಸುವೆ! ಮೊದಲ ಮಾತು ಮೊದಲ…
ಅನುದಿನ ಕವನ-೧೬೪೮, ಕವಿ: ಬಿ. ಶ್ರೀನಿವಾಸ, ದಾವಣಗೆರೆ, ಕವನದ ಶೀರ್ಷಿಕೆ:ಹರಿದ ಶರಟಿನ ಬೆಳಕು
ಹರಿದ ಶರಟಿನ ಬೆಳಕು ಗಡಿಬಿಡಿಯಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟೊಂದು ಜನರನ್ನು ಮರೆತೆ ಬಿಡುತ್ತೇವೆ? ಎತ್ತಿ ಆಡಿಸಿದ ಕೈಗಳನು ಹೆಗಲ ಮೇಲೆ ಹೊತ್ತು ಜಗವ ತೋರಿಸಿದವರನು ಸಲೀಸಾಗಿ ಸ್ಮ್ರತಿಗೆ ಸರಿಸಿ ನಡೆದು ಬಿಡುತ್ತೇವೆ ಸುಮ್ಮನೆ ಹಚ್ಚಿಕೊಂಡ ಕೆಲಸಗಳ ನಡುವೆ ಸಾಲಿಗೆ ಹೋಗುವಾಗ ಬೆಳಕು ತರುವನೆಂದುಕೊಂಡ ಅವೇ…
ಅನುದಿನ ಕವನ-೧೬೪೭, ಕವಿ: ಸಿದ್ದು ಜನ್ನೂರು, ಚಾಮರಾಜ ನಗರ
ಅವಳ ನಗು ಖಾಲಿ ಹಾಳೆಯ ಮೇಲಿನ ಒಂದು ಪುಟ್ಟ ಕವಿತೆ… ಸರಾಗವಾಗಿ ದಕ್ಕುವ ಸೂರ್ಯಕಾಂತಿಯ ಕಲರವ ಒಂಟಿ ನೆಲದ ಮೇಲನ ಕೇದಿಗೆ ಕಾಡಿಗೆ ಘಮ್ಮೆಂದು ಕಂಪಸೂಸಿ ಜೋಕಾಲಿ ತೂಗಿದಂತೆ ತೂಗಿ ಆಕಾಶಕ್ಕೆ ಬಣ್ಣ ಬಳಿದಂತೆ… ಮಳೆ ಬಿದ್ದು ಮಣ್ಣು ಊರಿಗೆಲ್ಲ ಹರಡಿ…
ಅನುದಿನ ಕವನ-೧೬೪೬, ಕವಯತ್ರಿ: ರಮ್ಯ ಕೆ ಜಿ ಮೂರ್ನಾಡು, ಮಡಿಕೇರಿ , ಕಾವ್ಯಪ್ರಕಾರ: ಗಜಲ್
ಗಜ಼ಲ್ ಯಾವುದೋ ಅಲೆಯೊಂದು ಹರಿದಿದೆ ನಮ್ಮ ನಡುವೆ ಯಾವುದೋ ಕಲೆಯೊಂದು ಉಳಿದಿದೆ ನಮ್ಮ ನಡುವೆ ಸಂಜೆ ಹೂಗಳ ಗಂಧ ಹಾಯುವ ದೂರವೆಷ್ಟೋ? ಎದೆಗೆ ಕಚಗುಳಿಯಿಟ್ಟ ಚಿಟ್ಟೆ ಹಾರುತ್ತಿದೆ ನಮ್ಮ ನಡುವೆ ಕಣ್ಣು ಕೂಡಿದ ಘಳಿಗೆಗೆ ಪಾರಿಜಾತವೇ ಅರಳಿತಂತೆ ಹೂ ಉದುರಿಸಿಕೊಂಡ ಹಾದಿಯೊಂದಿದೆ…
ಅನುದಿನ ಕವನ-೧೬೪೫, ಹಿರಿಯ ಕವಯತ್ರಿ: ಸವಿತಾ ನಾಗಭೂಷಣ, ಶಿವಮೊಗ್ಗ, ಕವನದ ಶೀರ್ಷಿಕೆ: ದಾರಿ ತೋರಿವೆ
ದಾರಿ ತೋರಿವೆ ನಾಲಗೆ ನೀರೂರುವುದು ಈಗಲೂ ರುಚಿ ಮೊಗ್ಗುಗಳು ಬಡ್ಡಾಗಿಲ್ಲ ಗಂಟಲೊತ್ತಿಕೊಂಡು ಬರುವನಕ ಉಂಡರೂ ಹಸಿವೆ ಒಹ್! ಜೀವಿಸಲು ಕಾರಣವಿದೆ! ಕಸಿವಿಸಿ ಸುಕ್ಕಾದರೆ ಬಟ್ಟೆ ಬರೆ ಹೊಸದನ್ನೇ ಉಡುವೆ ತೊಡುವೆ ಮುಕ್ಕಾಗದ ಮೋಹಕ ನಗೆ ಧರಿಸಿ ಭರಿಸುವೆ ದು:ಖ ದುಮ್ಮಾನ ಒಹ್!…
ಅನುದಿನ ಕವನ-೧೬೪೪, ಕವಿ: ಆರಿಫ್ ರಾಜಾ, ಇಳಕಲ್, ಕವನದ ಶೀರ್ಷಿಕೆ:ಒಂದು ಅಲ್ಪಾಯು ಪ್ರಣಯ ಪ್ರಸಂಗ
ಒಂದು ಅಲ್ಪಾಯು ಪ್ರಣಯ ಪ್ರಸಂಗ ಮೂರನೆಯ ಜಾವದ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಏನೆಲ್ಲಾ ಪಟ್ಟು ಬಳಸಿ ಆಟವಾಡಿದೆವು ನಾವು ಮಲಗಿ ಎದ್ದು, ಎದ್ದು ಮಲಗಿ ರತಿ ಉತ್ಸಾಹದಲಿ ಮತ್ತೆ ಮುಲುಗಿ ಅವರಿವರನು ಆಡಿಕೊಳ್ಳುವ ನಮ್ಮನ್ನೇ ನಾವು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಕಿಲ ಕಿಲ ನಗು,ಗುಸುಗುಸು ಮಾತು ಅರ್ಥಕ್ಕೆ…
ಅನುದಿನ ಕವನ-೧೬೪೩, ಕವಿ:ಎ.ಎನ್.ರಮೇಶ್, ಗುಬ್ಬಿ, ಕವನದ ಶೀರ್ಷಿಕೆ: ಕಾವ್ಯ!
“ಇದು ಕಾವ್ಯದ ಜೀವದ್ರವ್ಯದ ಅನಾವರಣದ ಕವಿತೆ. ಕಾವ್ಯದ ಆಂತರ್ಯ ಅಂತರಾಳದ ಸಂವೇದನೆಗಳ ರಿಂಗಣದ ಭಾವಗೀತೆ. ಇಲ್ಲಿ ಆಳಕ್ಕಿಳಿದಷ್ಟೂ ಕಾವ್ಯದ ಅರಿವು ಅಂತಃಕರಣಗಳ ಸಾರವಿದೆ. ಅರ್ಥೈಸಿದಷ್ಟೂ ಕಾವ್ಯದ ಚೆಲುವು ನಿಲುವುಗಳ ವಿಸ್ತಾರವಿದೆ. ಕಾವ್ಯ ಓದುವವರ ಒಡಲು ಸುಡುವ ಬೆಂಕಿಯಾಗಬಾರದು. ಎದೆಯಂಗಳ ಬೆಳಗುವ ಬೆಳಕುವ…