ಆಗಿನ್ನೂ ಹಚ್ಚಿದ ಹಣತೆ ಬಯಲ ಅಂಚಿನಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಬಟ್ಟೆ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು ನಿಂತಿದ್ದ ಅವಳು ಗ್ರಾಮ ದೇವಿಯಂತೆ ಕಂಡಳು ಊರ ಜನರ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಘಾಸಿಯಾಗಿ ಚುರುಗುಡುತ್ತಿತ್ತು ಅವಳ ಬೆನ್ನ ಮೇಲಿನ ಗಾಯ ಬೀಸುವ ಗಾಳಿಗೆ ತಗುಲಿ ಅವಳ ಅಸ್ಪೃಶ್ಯ ಬೆರಳುಗಳು ಬೆವರಿ ನಡುಗುತ್ತಿದ್ದವು…
Category: ಅನುದಿನ ಕವನ
ಅನುದಿನ ಕವನ-೧೩೯೮, ಕವಯಿತ್ರಿ: ಡಾ.ಕೃಷ್ಣವೇಣಿ ಆರ್ಗೌಡ, ಹೊಸಪೇಟೆ, ಕವನದ ಶೀರ್ಷಿಕೆ: ಹುಡುಕಾಟದ ಹೆಜ್ಜೆ
ಹುಡುಕಾಟದ ಹೆಜ್ಜೆ ಸಾಗುತಿದೆ ಸತ್ಕಾರದ ಹಾರ ಸಾವಧಾನದ ಹೆಜ್ಜೆ ಗುರುತನ್ನು ಆದರೂ ಸಿಗುತ್ತಿಲ್ಲ ಸಹಾಯದ ಕಲ್ಲು… ಪ್ರತಿ ಹಾದಿಯ ಸರಕಿನೊಳು ಸಿಗುತಿದೆ ವ್ಯಂಗ್ಯದ ತುಪಾಕಿ ಬಿಡದೆ ಹುಡುಕಿದೆ ಲೇಖನಿಯ ಶಹೀದು…. ಋಣದ ತಡವಡಿಕೆ ಎದೆಯನು ಚುಚ್ಚಿ ಚಡಪಡಿಸುತಿದೆ.. ಕಾಡಿನ ಕನವರಿಕೆಯಲಿ ಕಾವ್ಯದ…
ಅನುದಿನ ಕವನ-೧೩೯೭, ಕವಯಿತ್ರಿ: ಶಾಂತಾ ಪಾಟೀಲ್, ಸಿಂಧನೂರು
ನಿನ್ನ ನೋಡುತ ನನ್ನನೇ ಮರೆಯಬಯಸುವ ಕಡುಮೋಹಿ ನಾ. ನಿನ್ನ ಬಾಹುಬಂಧನದಿ ಸೆರೆಸಿಕ್ಕು ನನ್ನನೇ ಮರೆಯಬಯುಸುವ ಕಡುಮೋಹಿ ನಾ. ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯಲಿ ಜಗ ಮರೆತು ನಿನ್ನದೇ ಜಗವಾಗಬಯಸುವ ಕಡುಮೋಹಿ ನಾ. ನಿನ್ನ ಲಾಲಿಸುತ ನಿನ್ನ ಮುದ್ದಿಸುತ ನಿನಗೆ ನಾ ಮಗುವಾಗಿ ನನಗೆ ನೀ…
ಅನುದಿನ ಕವನ-೧೩೯೬, ಕವಿ: ಪ್ರಕಾಶ ಕೋನಾಪುರ ಶಿವಮೊಗ್ಗ, ಕವನದ ಶೀರ್ಷಿಕೆ: ಅವಳ ಕೈಗಳೆಂದೂ ಸೋಲುವುದೇ ಇಲ್ಲ
ಅವಳ ಕೈಗಳೆಂದೂ ಸೋಲುವುದೇ ಇಲ್ಲ ಅವಳ ಕೈಗಳೆಂದೂ ಸೋಲುವುದೇ ಇಲ್ಲ ಉಸಿರಿರುವರೆಗೆ ಮಾಡಲು ಮನೆಗೆಲಸ ಅಡಿಗೆಯ ಮಾಡಿ ಊಟಕೆ ಬಡಿಸುವ ಕೈಗಳೆಂದೂ ಸೋಲುವುದೇ ಇಲ್ಲ ಪ್ರತಿ ತಿಂಗಳು ಮುಟ್ಟಾದೊಡೆ ಮೂರು ದಿನ ಹೊರಗೆ ಕೂರಲಾದೀತೆ? ಅಡಿಗೆ ಮನೆಗೆ ಮೂರು ದಿನ ರಜೆ…
ಅನುದಿನ ಕವನ-೧೩೯೫, ಕವಿ: ರವೀ ಹಂಪಿ, ಕವನದ ಶೀರ್ಷಿಕೆ: ದುಃಖಿತರು
ದುಃಖಿತರು ದುಃಖಿತರು ನಾವು ನಮ್ಮದಲ್ಲದ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದಕ್ಕೆ ಮತ್ತು ಸಿಗಲಾರದ್ದಕ್ಕೆ ನಕ್ಕಿದ್ದಕ್ಕೆ ಮತ್ತು ನಗಲಾರದ್ದಕ್ಕೆ ದಕ್ಕಿದ್ದಕ್ಕೆ ಮತ್ತು ದಕ್ಕಲಾರದ್ದಕ್ಕೆ ದುಃಖಿತರು ನಾವು ನಮ್ಮದಲ್ಲದ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ನೋಡಿದ್ದಕ್ಕೆ ಮತ್ತು ನೋಡದುದಕ್ಕೆ ನೆನೆದದ್ದಕ್ಕೆ ಮತ್ತು ನೆನೆಯಲಾರದ್ದಕ್ಕೆ ಮರೆತದ್ದಕ್ಕೆ ಮತ್ತು ಮರೆಯಲಾರದ್ದಕ್ಕೆ ದುಃಖಿತರು ನಾವು ನಮ್ಮದಲ್ಲದ…
ಅನುದಿನ ಕವನ-೧೩೯೪, ಕವಿ:ವೀಮ(ವೀರಣ್ಣ ಮಡಿವಾಳರ), ನಿಡಗುಂದಿ, ಬೆಳಗಾವಿ ಜಿ. ಕವನದ ಶೀರ್ಷಿಕೆ:ನಾನು ಮತ್ತೆ ನಿನ್ನ ಭೇಟಿಯಾಗದಿರಬಹುದು….
ನಾನು ಮತ್ತೆ ನಿನ್ನ ಭೇಟಿಯಾಗದಿರಬಹುದು…. ಸಗ್ಗದ ಸುಂದರಿ ನಿನ್ನರಮನೆಯ ಕಾವಲುಗಾರ ನಾನು ನಿನ್ನ ಬಯಸುವ ಮಹಾಪರಾಧ ಮಾಡಲಾರೆ ಬದಗನಿಗಿರುವ ಭಾಗ್ಯ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಹೇಗಿರಲು ಸಾಧ್ಯ ಅವನ ಬಳಿಯಾದರೋ ಮಾಂತ್ರಿಕ ಕೊಳಲಿತ್ತು ನನ್ನ ಬಳಿ ಏನಿವೆ ಬರೀ ಕಂಬನಿ ಸುರಿಸುವ ಅಕ್ಷರ ಒಂದು…
ಅನುದಿನ ಕವನ-೧೩೯೩, ಕವಯಿತ್ರಿ: ಮಮತಾ ಅರಸೀಕೆರೆ, ಹಾಸನ ಜಿ. ಕವನದ ಶೀರ್ಷಿಕೆ: ಅವಳು ಮತ್ತು ಬದುಕು
ಅವಳು ಮತ್ತು ಬದುಕು ಹೈರಾಣು ಮಾಡುತ್ತಿವೆ ಅದೆಷ್ಟೊಂದು ದೂಳುಗಳು ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣುವಂತವು,ಕಾಣದಂತವೂ ಸ್ಪರ್ಶಕ್ಕೆ ಸಿಲುಕಿಯೂ,ಸಿಲುಕದಂತವು ಬದುಕಿನ ಚಾದರ ಕೊಡವಲೇ ಇಲ್ಲವಾದರೂ ಸಂದಿಗೊಂದಿಗಳಿಂದೆದ್ದ ಅಸಂಖ್ಯ ಧೂಳುಗಳು, ದೂಳಿನ ಕಣಗಳು ದಮ್ಮುಗಟ್ಟಿಸುತ್ತಿವೆ ಕಷ್ಟ ಕಷ್ಟ ಉಸಿರು ಹತ್ತಿಕ್ಕುತ್ತಿವೆ. ಯಾರು ಕೊಡವಿದರೊ, ಏನು ಕೊಡವಿದರೊ, ಯಾಕೆ…
ಅನುದಿನ ಕವನ-೧೩೯೨, ಕವಿ: ಸಿದ್ದು ಜನ್ನೂರ್, ಚಾಮರಾಜನಗರ
ಸ್ವರ್ಗದ ಮಹಲು ನಿನ್ನ ಮಡಿಲು ತಾಯಿ ಒಡಲು ಸುಖದ ನೆಳಲು ಹೊತ್ತು ಹೆತ್ತು ನಗುವ ಸಾಕಿ ಸಲಹಿ ನಡೆವ ತ್ಯಾಗದ ಕಡಲು ತಾಯಿಯ ಮಡಿಲು… ಜೀವಕೆ ಜೀವ ಕೊಟ್ಟು ಉಸಿರಿಗೆ ಉಸಿರ ಬಸಿದು ಕಾಯೋ ಒಂದೆ ಜೀವ ತಾಯಿ ಅನ್ನೋ ದೈವ…
ಅನುದಿನ ಕವನ-೧೩೯೧, ಕವಿ: ಎಂ.ಆರ್.ಸತೀಶ್, ಕೋಲಾರ, ಕವನದ ಶೀರ್ಷಿಕೆ:ಪ್ರೀತಿಗೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗು ಸುಮ್ಮನೆ…
ಪ್ರೀತಿಗೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗು ಸುಮ್ಮನೆ… ಅಂದದ ಕನಸೊಂದು ಚೆಂದದಿ ಕಣ್ಣೊಳು ಕುಳಿತು ಹಸಿವಿಗೆ ಹೊದಿಕೆ ಹೊದಿಸಿ ನಿದಿರೆ ದೂರ ಸರಸಿ ಮನದಿ ಮುದ್ದಿಸಿದ ಒಲವು ಎದುರೆದುರಾದರೂ ಅರಿಯದಾಯಿತೀ ಮನ ನಾ ಸೇರುವ ತೀರ ನೀನೆಂದು… ಮುಂಜಾನೆ ಗುಡಿಸಿ ನೀರೆರೆಚಿ ಬಾಗಿಲಲಿಟ್ಟ ರಂಗೋಲಿ ಇಟ್ಟ…
ಅನುದಿನ ಕವನ-೧೩೯೦, ಕವಿ: ಎ.ಎನ್.ರಮೇಶ್.ಗುಬ್ಬಿ, ಕವನದ ಶೀರ್ಷಿಕೆ: ಜನನಿ
ಇದು ಅಮ್ಮನೆಂಬ ಅತ್ಯಮೂಲ್ಯ ಜೀವದ ಹೃದ್ಯಕವಿತೆ. ದೈವತ್ವವನ್ನೂ ಮೀರಿದ ಮಹಾನ್ ಚೈತನ್ಯದ ನಿತ್ಯ ಸತ್ಯ ಕಾರುಣ್ಯದ ಭಾವಗೀತೆ. ಪ್ರತಿ ಹೃದಯದ ಪೀಠದಲ್ಲಿರುವ ಅವಳಿಗೆ ಪೀಠಿಕೆ ಏಕೆ.? ಪದಗಳಿಗೆ ದಕ್ಕದ ಶಬ್ಧಾತೀತ ದಿವ್ಯ ಚೇತನ ಅವಳು. ಪ್ರತಿ ಜೀವ-ಜೀವನದ ಚಿರ ಚಿರಂತನ ದೈವ…