Category: ಅನುದಿನ ಕವನ

ಕವಲು ದಾರಿಯಲಿ ನಿಂತು.. ಹೆಜ್ಜೆಗೊಂದು ಸಿಹಿ ಕಹಿ ನೆನಪ ಮನದಿ ಹೊತ್ತು ನಡೆದವಲ್ಲ ದಾರಿ ಸವೆದಂತೆ ಬಹಳ ಹೊತ್ತು ಗೊತ್ತು ಗುರಿ ಇದ್ದೂ ಇಲ್ಲದಂತೆ ಕಾಲ ಉರುಳಿದಂತೆ ಕವಲು ದಾರಿಯ ಸಂದಿಗ್ಧತೆಗೆ ನಿಂತುಬಿಟ್ಟೆವಲ್ಲ… ಬಾಳದಾರಿ ನಡುವೆ ಮೆರೆದ ಮಾತು ಮರೆಯಿತೇಕೆ ವಿರಹದುರಿಗೆ…

ಹೋದ ದಾರಿಯಲಿ ಮತ್ತೆ ಹಿಂದಿರುಗಿ ಬಾರದವರು ಕಾಡುವರು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ, ಮನದೊಳು ಇಣುಕುವರು ಅಸ್ಪಷ್ಟ ರೂಪ,ಅಸ್ಪಷ್ಟ ಮಾತುಗಳು ಕನಸಿನೊಳಗೆ, ಅವರ ಮನಸಿನೊಳಗೇನಿದೆಯೋ ಏನು ಹೇಳಲು ಹೊರಟಿರುವರೋ ಒಂದೂ ಅರ್ಥವಾಗದು, ಇನ್ನೂ ಬದುಕುವ ಆಸೆಗಳಿದ್ದವರು, ಏನೇನೋ ಕನಸುಗಳ ಹೊತ್ತಿದ್ದವರು, ಎಷ್ಟು ಬೇಗ ಮಣ್ಣು…

“ಇದು ಒಲವಿನ ಮೋಡಿ-ಗಾರುಡಿಯ ಲಾಸ್ಯ-ಲಹರಿಯ ಕವಿತೆ. ಪ್ರೇಮಸಂವೇದನೆಗಳ ಕಾವ್ಯ-ಭಾಷ್ಯಗಳ ಭಾವದಾಂಗುಡಿಯ ಅಕ್ಷರ ಪ್ರಣತೆ. ಪುಟ್ಟ ಪುಟ್ಟ ಪದಗಳ ಮೋದ-ಆಮೋದಗಳ ಮಧುರ ನಿನಾದದ ಜೀವಗೀತೆ. ಓದಿದಷ್ಟೂ ಪುಳಕಿಸಿ ಹೃನ್ಮನ ಝೇಂಕರಿಸುತ್ತದೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಒಲವಿನ ಓಂಕಾರವೇ ಹಾಗೆ. ಅನುರಾಗ ಠೇಂಕಾರವೇ ಹಾಗೆ. ಏನಂತೀರಾ..?” -ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ…

ನನಗೆ ನದಿಯಾಗಬೇಕಿನಿಸಿತು ಗುಡ್ಡಗವ್ವರ ನೋಡಿ ಬದಿಗೆ ಸರಿದೆ. ನನಗೆ ಬೆಟ್ಟವಾಗಬೇಕೆನಿಸಿತು ನಿಂತಲ್ಲೇ ನಿಂತ ಪರಿಯ ಕಂಡು ಬೇಡವೆನಿಸಿತು. ನನಗೆ ಸಾಗರವಾಗಬೇಕೆನಿಸಿತು ಉಪ್ಪು ನೀರಾಗುವ ಏಕ ರುಚಿ ಹಿಡಿಸದಾಯಿತು. ಏನೂ ಬೇಡವೆಂದು ಮನುಷ್ಯನಾಗಬೇಕೆಂದಿದ್ದೇನೆ ಮನುಷ್ಯತ್ವ ಹುಡುಕಿ ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಮುಖಾಮುಖಿಯಾಗಿದ್ದೇನೆ. – ಡಾ. ಪ್ರಕಾಶ…

ದೀಪಾವಳಿ ಎಂದರೆ ನನಗೆ…. ದೀಪಾವಳಿ ಎಂದರೆ ನನಗೆ ತಿಂಗಳಿಗೂ ಮೊದಲೆ ಉದ್ದನೆಯ ಇಪ್ಪ ನೇರಳೆ, ತೊಗರಿ ಕಡ್ಡಿಗಳ ಆರಿಸಿ ತಂದು ಹದವಾಗಿ ಕಟ್ಟಿ ಒಣಗಳೆಂದು ಗರಿಮನೆಯ ಮೇಲೆ ಅಪ್ಪ ಇಡುತಿದ್ದ ಪಂಜುಗಳ ಎಣಿಸೆನಿಸಿ ಇದು ನನಗೆ ಇದು ನಿನಗೆ ಎಂದು ಮೀಸಲಿರಿಸುತಿದ್ದ…

ಕತ್ತಲೆಗೆಂದೂ ಕತ್ತಲಿಲ್ಲ! ಅಂಜದಿರು, ಕತ್ತಲೆಗೆಂದೂ ಕತ್ತಲಿಲ್ಲ ಬೆಳಕಿಗೂ ಬೆಳಕಿದೆಯೋ, ಅಂಗಾತ ಮಲಗಿ ಆಕಾಶ ಅಪ್ಪಿದರೆ ನಕ್ಷತ್ರಗಳ ದೀಪಾವಳಿ! ಜೀವ ಜೊತೆಯಾಗುವುದು, ಸಿಡಿದು ದೂರಾಗುವುದು ಸೂರ್ಯನಿಗೂ ತಪ್ಪಲಿಲ್ಲ ಅಪ್ಪದೇ ಅಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುವ ಒಗಟ ಬಿಡಿಸಬೇಕಿಲ್ಲ ಸುತ್ತುವುದು, ಬೆನ್ನ ಹತ್ತುವುದು ಬೆಳಕ ಪಡೆಯುವುದು, ನೀಡುವುದು ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ…

ಭಯವು ಹಿಮ್ಮೆಟ್ಟುವಾಗ ತಾಯಿ ಮಡಿಲಂತೆ ಸಿಗುವ ಬೆಳಕೆಷ್ಟು ಸಖ್ಯ ಅಜ್ಞಾನದಲ್ಲಿ ಅಲೆಯುವಾಗ ಜ್ಞಾನ ದೀವಿಗೆಯಂತೆ ಸಿಗುವ ಬೆಳಕೆಷ್ಟು ಸಖ್ಯ ಸಾಲುಗಳ ಅಳಿಸುವಾಗ ಮತ್ತೆ ಚಿತ್ತಾಗದಂತೆ ಸಿಗುವ ಬೆಳಕೆಷ್ಟು ಸಖ್ಯ ನೋವುಗಳ ಎಣಿಸುವಾಗ ಇರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಜೇಬಿನಂತೆ ಸಿಗುವ ಬೆಳಕೆಷ್ಟು ಸಖ್ಯ ಭರವಸೆಯು ಕುಸಿದಾಗ…

ದೀಪಾವಳಿಯ ಮಹಾಬೆಳಗು. ಮೌಢ್ಯಗಳ ಮುರಿಯದ ಮನುಜ ಭಾಹ್ಯಾಕಾಶಕೆ ಹಾರಿದೊಡೆ ಸಿಕ್ಕೀತು ಚಂದಿರನಂಗಳ ಆದರೆ ಸಿಕ್ಕೀತೆ ಬೆಳದಿಂಗಳು? ಹೃದಯ ಅರಿಯದ ಮನುಜ ಶರಧಿ ಜಾಲಾಡಿದೊಡೆ ಸಿಕ್ಕೀತು ಸ್ವಾತಿಮುತ್ತು ಆದರೆ ಪ್ರೀತಿಗೆಲ್ಲಿದೆ ಕಿಮ್ಮತ್ತು? ಕ್ರೌರ್ಯದ ಕಂದರಕಿಳಿದ ಮನುಜ ಹಿಮಾಲಯ ಏರಿದೊಡೆ ಸಿಕ್ಕೀತು ತುತ್ತತುದಿ ಆದರೆದ…

ಕೇಳು ನನ್ನ ಕವಿತೆ ಹೇಗಿದೆ ಎಂದು ಕೇಳಿ ಹೇಳು ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ಯೋಚಿಸಿ ಬರೆದ ಕವಿತೆ ಬೆನ್ನು ತಟ್ಟಿದವರೆಷ್ಟೋ ಜನ ನಾ ಬರೆದ ಕವಿತೆಗೆ ಬಂದ ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಳೆಷ್ಟೋ ಬಹುಮಾನ ಹೊಗಳಿಕೆಗಳೆಷ್ಟೋ ನೀನರಿಯೆ ಒಮ್ಮೆ ಕೇಳು ಕಿವಿಗೊಟ್ಟು ಮನಸಿಟ್ಟು ನಾ ಬರೆದ ಕವಿತೆಯ ಬಿಸಾಡು…

ಅರಳದ ಬದುಕು ಕರುಳ ಬಳ್ಳಿಗೆ ಬೆಂಕಿ ಇಟ್ಟು ಹೊಟ್ಟೆ ಕಿಚ್ಚಿಗೆ ಒದ್ದೆ ಬಟ್ಟೆ ಹಾಕಿ ಬೋರಲು ಬಿದ್ದಿವೆ ಅಮಾಯಕ ಬದಕುಗಳು ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಭವಿಷ್ಯ ಕರಗಿ ದಿಟ್ಟಿ ಮಸುಕಾಗಿದೆ ಬೆಳಗಬೇಕಿದ್ದ ಮಿಣುಕು ಬೆಳಕಿಂದು ಮಣ್ಣಾಗಲು ಇನ್ನೆಲ್ಲಿಯ ಬೆಳಕು. ಬೇಲಿ ಎದ್ದು ಹೊಲ ಮೆಯ್ಯಲು…