Category: ಅನುದಿನ ಕವನ

ಮುತ್ತಿದ ಸಾಲುಗಳು ನಿನ್ನ ಬತ್ತಲೆ ಬೆನ್ನ ಮೇಲೆ ನನ್ನ ತುಟಿಗಳು ಏನನ್ನೋ ಹುಡುಕುತ್ತಿದ್ದವು… ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ನೀನು ಮಗ್ಗುಲು ಬದಲಾಯಿಸಿದೆ… ಈಗ ನಾನು ನನ್ನ ತುಟಿಗಳನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಿದ್ದೇನೆ….. ನಿನ್ನ ಬೆವರಿನ ಉಪ್ಪಲ್ಲಿ ನನ್ನ ತುಟಿಗಳನ್ನು ನೆನೆ ಹಾಕಿದ್ದೇನೆ… ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ನನ್ನ ಮುತ್ತುಗಳು…

ಏಸು ಬಂದ ಏಸು ಬಂದ ನಮ್ಮೂರಿಗೆ ಉದ್ದನೆಯ ನಿಲುವಂಗಿ ನೀಳಗೂದಲು ನಿಡಿದಾದ ಗಡ್ಡ ಬಾಗಿದ ಮೀಸೆ , ಕಂದುಗಣ್ಣು ಹೆಗಲಿಗೆ ಕಂಬಳಿ ಬಗಲಿಗೆ ಕುರಿಮರಿ ಕೈಗೋಲು ಬೀಸುತ್ತಾ ಊರ ತುಂಬಾ ಓಡಾಡಿದ ಅಂಗಾಲು, ಕೈಗಳಿಗೆ ಜಡಿದ ಮೊಳೆಗಳೆಲ್ಲಿ? ಒಸರಿದ ರಕ್ತವೆಲ್ಲಿ ?…

ಜೀವ ಬಿಟ್ಟೇವು …. ಹೊಟ್ಟಿಯೊಳಗ ಕೆಂಡ ಹೊತ್ತಿ ಉರಿಯುವಾಗ ಮ್ಯಾಗಿಂದ ತಣ್ಣೀರು ಸುರಿದ್ರ ಒಳಗಿನ ಕಿಚ್ಚು ಆರಬಲ್ಲದ ಧಣಿ. ಸೂರ್ಯ ಚಂದ್ರ ಚುಕ್ಕೆಯ ಜಾತ್ರೆ ತೋರ್ಸಿ ಭೂಮ್ತಾಯಿ ಕಿತ್ಕಂಡ್ರಿ ನೀವ್ ತೋರಿಸಿದ ಆಕಾಶ ನೋಡಿದ್ರ ಬದುಕಿನ ಹೊಟ್ಟೆ ಕಿಚ್ಚು ಆರ್ತದ ಧಣಿ.…

ಹೆಚ್ಚುತ್ತದೆ ಏಕೆ ನಿಮ್ಮ ಅಸಹನೆಯ ಆಳ? ಒಡೆಯುತ್ತದೆ ಏಕೆ ನಿಮ್ಮ ದ್ವೇಷದ ಕಟ್ಟೆ? ಶತಮಾನಗಳ ಅವಮಾನ ಸಹಿಸಿದ ಬದುಕಿಗೆ ನಕ್ಕರೆ ಎಷ್ಟೊಂದು ದೂರುಗಳು! ಅತ್ತರೆ ಎಷ್ಟೊಂದು ಗುದ್ದುಗಳು! ನಿಮ್ಮ ತಿರಸ್ಕಾರದ ನೋಟ ತಿವಿಯುತ್ತದೆ ಏಕೆ? ಬಗ್ಗಿದ ನಡುವ ನೆಟ್ಟಗಾಗಲು ಬಿಡುವುದೇ ಇಲ್ಲ…

ಎದೆಯಲ್ಲಿ ಮುಳ್ಳು ಮುರಿದ ಸದ್ದು ಹೆಚ್ಚು ಮಾತನಾಡಿಸಬೇಡ ನೀನೇ ಗೀರಿದ ಗಾಯದ ನೋವನ್ನು ನಿನ್ನೆದುರು ಹರವಿಬಿಟ್ಟೆನೆಂಬ ಭಯ… ಬಹಳ ಹೊತ್ತು ಜೊತೆಗಿರಬೇಡ ಬದುಕುವ ಆಸೆ ಚಿಗಿತುಕೊಂಡು ನೀನು ಬೇಕೇ ಬೇಕೆಂಬ ಹಠವನ್ನು ಹೇಗೆ ಸಂತೈಸಲಿ….. ಹೂತ ನೆನಪುಗಳ ಗೋರಿ ಮತ್ತೆ ಅಗೆಯಬೇಡ…

ನಮ್ಮ ಅಂಬೇಡ್ಕರ ಅಂಬೇಡ್ಕರರು ದೇವ ದೈವಕಿಂತಲೂ ಮಿಗಿಲು ತೆರೆದರೆಮಗಾಗಿ ಅವಕಾಶಗಳ ಹೆಬ್ಬಾಗಿಲು ಶೋಷಿತರ ಪ್ರಗತಿಗೆ ದುಡಿದರು ಹಗಲಿರುಳು ಕಾರ್ಯವರಿತು ಹೂಮಳೆಗರೆಯಿತು ಮುಗಿಲು ಕಾಣದ ದೇವರುಗಳು ನಮಗೇತಕೆ ಬೇಕು ? ಮೈಲಿಗೆಯೆನ್ನುವವರನು  ತೊರೆಯಬೇಕು ಮೂಢನಂಬಿಕೆಗಳತ್ತ ಕತ್ತಿ ಬೀಸಲೇಬೇಕು ಬಾಬಾ ಸಾಹೇಬರ ನಾಮವೆಮಗೆ ಬೇಕು…

ಜಗತ್ತೆ ನಿಬ್ಬೆರಗಾಗಿ ನನ್ನ ದೇಶದ ಜ್ಞಾನ ಸೂರ್ಯನಿಗೆ ಶರಣಾಗಿ ಹೋಗಿತ್ತು… ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಎನ್ನುವ ಹೆಸರೊಂದು ನನ್ನ ದೇಶದತ್ತ ವಿದೇಶಗಳು ತಿರುಗಿ ನೋಡುವಂತೆ ಮಾಡಿತ್ತು… ಹಿಡಿ ಭೂಗೋಳದ ದೇಶವೆಲ್ಲ ಭಾರತದ ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಹೆಸರನ್ನು ಜಪಿಸಿದಷ್ಟು ಇನ್ನಾರ ಹೆಸರನ್ನು ಜಪಿಸಿಲ್ಲವೆಂಬುದು ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಎಂದೋ ದಾಖಲಾಗಿ…

ಸಖಿ ಬಂದುಬಿಡು ಸಖಿ ಬತ್ತಿದೊಲವ ಚಿಮ್ಮಿಸಲು ಬೆಟ್ಟದಷ್ಷು ನೋವನು ಬದಿಗೆ ಸರಿಸಲು ಮುದುಡಿದಾ ಮನವು ಮತ್ತೆ ಅರಳಿಸಲು ಸೋತ ಕಂಗಳಲಿ ಕಾಂತಿಯನು ತುಂಬಲು ಬಂದುಬಿಡು ಸಖಿ ಮನಕೆ ಚೈತನ್ಯ ಬರಿಸಲು ಕಾಯುತಲಿರುವ ಸಂಸಾರಕೆ ಚಾಲನೆ ನೀಡಲು ಕೈಯ್ಯಾರೆ ತಂದಿರುವೆ ತಾವರೆ ಮುಡಿಯಲು…

ಬುದ್ಧ ಪ್ರತಿಮೆಗೆ ಪುಷ್ಪಗಳ ತೊಡಿಸಿ ಅಹೋರಾತ್ರಿ ಪಠಿಸಿ ಪೂಜಿಸಿ‍ ಪುನಃ ನಾಳೆಗೆ ಭೂ ಕಬಳಿಕೆ, ಹತ್ಯೆ ಅನಾಚಾರಗಳನೆಸಗುತ ಪ್ರೀತಿ ಕರುಣೆಗಳನೆ ಮರೆತರೆ ದಕ್ಕಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಆಗದು ಬುದ್ಧನ ಮುಗ್ಧತೆಯ ಚೆಲುವು! ಪದಗಳನು ಪೋಣಿಸಿ, ಮೆರೆಸಿ ಪುಸ್ತಕದ ಪುಟಗಳನು ತುಂಬಿಸಿ ದಾಯಾದಿ, ಬಂಧು, ಸಹಮಿತ್ರರೊಡನೆ…

ಎಷ್ಟೊಂದು ಮುಖಗಳ ನಡುವೆ ಇಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರಿಗೂ `ಎರಡು ಮುಖ’! `ಹೊರ ಮುಖ’, `ಒಳ ಮುಖ’ ಹೊರಮುಖ ಸದಾ ನಗು ಸೂಸುತ್ತ ಖುಷಿಯಲ್ಲಿ ಮಿಂದೇಳುತ್ತದೆ ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸ, ಮಾತಿನ ಸೊಗಸು, ಜೋರು ನಗು, ಆಹಾ! ಮುಚ್ಚಿದ ಬಾಗಿಲುಗಳಲ್ಲಿನ ಒಳಮುಖ ಭಾವುಕವಾಗಿ  ಬಿಕ್ಕುತ್ತದೆ ಎರೆದುಕೊಳ್ಳುವಾಗ  ಹರಿದದ್ದು…