Category: ಅನುದಿನ ಕವನ

ಮುಂಜಾವಿನಲಿ ಅಂತರಂಗದ ಕದ ತೆರೆಯಲು ಮನದ ಮೈಗೆ ತಾಗಿದ ಬಿಸಿಗಾಳಿಯಲೇ ನಿನ್ನುಸಿರ ಕಲರವ ಕಂಡು ಬಾಗಿಲ ಮುಚ್ಚಿದೆ ತೂರಿ ಹೊಗದಂತೆ, ಒಡಲ ತುಂಬಿಕೊಳಲು. ಹೃದಯ ಗೂಡನು ಜಾಡಿಸಿ ಗುಡಿಸುವಾಗ ಕಂಡ ಹೆಜ್ಜೆಯ ಗುರುತುಗಳು ನಿನ್ನವೆಂದು ಅರಿತಾದ ಮೇಲೆ ಗುಡಿಸದೇ ಶೃಂಗರಿಸಿ ಕಾದಿರುವೆ…

ಇಂದು(ಮೇ 30) ವಿಧಿವಶವಾಗಿರುವ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಕವಿ ಡಾ. ಎಚ್ ಎಸ್ ವೆಂಕಟೇಶ್ ಮೂರ್ತಿ ಅವರು ಕಳೆದ ವರ್ಷ ಹೃದಯ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿ ಮನೆಗೆ ಮರಳಿದಾಗ ಕವಿತೆಯೊಂದನ್ನು ಅಚಾನಕ್ಕಾಗಿ ರಚಿಸಿದ‌ ಬಗ್ಗೆ ತಮ್ಮ ಫೇಸ್ ಬುಕ್ ಪುಟದಲ್ಲಿ ಸಂತೋಷದಿಂದ‌ ಹಂಚಿಕೊಂಡಿದ್ದರು. ಕರ್ನಾಟಕ ಕಹಳೆ…

“ಇದು ಬುವಿಯ ಬದುಕಿನ ನಿತ್ಯ ಸತ್ಯ-ಸತ್ವಗಳ ಅನಾವರಣದ ಕವಿತೆ. ಇಳೆಯ ಬೆಳಕಿನ ಚಿರಂತನ ತತ್ವ-ಮಹತ್ವಗಳ ರಿಂಗಣಗಳ ಭಾವಗೀತೆ. ಇಲ್ಲಿ ಆಳಕ್ಕಿಳಿದಷ್ಟೂ ಜೀವ-ಜೀವನದ ಅರಿವಿದೆ. ಅರ್ಥೈಸಿದಷ್ಟೂ ಬದುಕು-ಬೆಳಕಿನ ಸಾರಗಳ ಹರಿವಿದೆ. ತನ್ನೊಳಗೆ ಬೆಳಕಿದ್ದವನಷ್ಟೇ ಜಗಕೆ ಬೆಳಕಾಗಬಲ್ಲ. ತನ್ನ ತಾ ಸುಟ್ಟುಕೊಂಡು ಜ್ಯೋತಿಯಾದವನಷ್ಟೇ ಜಗತ್ತನ್ನು…

ಪ್ರೀತಿಯ ತೀರ್ಪು.! ಅವನೊಲವಲಿ ನಾ ತೋರಿದ ಸಿಟ್ಟು,ಸೆಡವು, ಅಸಹನೆಯ ಅಪರಾಧಕ್ಕೆ.. ಏಕಾಂತದ ಸೆರೆಮನೆಯಲಿ ನೆನಪುಗಳ ಜೀವಾವಧಿ ಶಿಕ್ಷೆ ಅನುಭವಿಸುವ ನಲ್ಮೆಯ ಖೈದಿ ನಾ! ಬಿಡುಗಡೆಯಿಲ್ಲದ ಜೀವಾವಧಿ ಶಿಕ್ಷೆಯಿದು..! ಇದಕ್ಕಿಂತ ಅವನ ಬಾಹುಬಂಧನದಿ ನಲಿವಿಂದ ಗಲ್ಲಿಗೇರುವ (??) ಶಿಕ್ಷೆ ನೀಡೆಂದು ಮನದ ಸುಪ್ರೀಂ…

ಮುಂಗಾರ ಮಳೆಯಂತೆ ನೀನು ಮುಂಗಾರ ಮಳೆಯಂತೆ ನೀನು ಬರಲು ನನ್ನಲ್ಲಿ ಗುಡುಗು ಸಿಡಿಲು ಬಿಡದೆ ಸುರಿ ತಂಪಾಯ್ತು ಧಗೆ ಬಿಸಿಲು ಮನದಿ ಮಣ್ಣ ಘಮಲು ಮಳೆ ನಿಂತರು ನಿನ್ನ ನೆನಪು ತುಂತುರು ಮನಸೆಲ್ಲ ಮಾಗಿ ಮುಗಿಲು ಇಳೆ ತೃಪ್ತಿಯಾಗಿ ಸಮೃದ್ಧ ಹಸಿರ…

ಆ ಎಲೆ ಉದುರಿತು… ಗಾಳಿಗೋ ತೊಟ್ಟು ತೊಟ್ಟ ಗಾಯಕೋ ಬಿಡುಗಡೆಯ ಆಸೆಗೋ ಇರುವೆಯನು ದಡ ಸೇರಿಸುವ ಹಕ್ಕಿಯ ಹಂಬಲಕೋ ಎಲೆಯೊಂದು ಉದುರಿತು… ಕಣ್ಣಮಾತು ಕೇಳಿಸದಷ್ಟು ಕಿವುಡು ಈ ಹುಡುಕಾಟದ ಹೆಜ್ಜೆಗಳಿಗೆ ಕ್ಷಣ ನಿಂತು ಗಮನಿಸದ ಜರೂರತ್ತೂ! ಏನಾಗಿರಬಹುದು ಎಲೆ? ಗಾಳಿಯ ಕೈ…

*ಇಲ್ಲವೇನೊ ಹೆಸರು ..!! ಯಾಕೊ ಅದಕೊಂದು ಯೋಚನೆ ಎಲ್ಲವೂ ಬಲು ವಿಚಿತ್ರ ಬಿಡು ಇಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮೆ ಇದ್ದಂತೆ ಇಲ್ಲ ಇನ್ನೊಂದು ಚಣ ಒಂದರಂತಿಲ್ಲ ಇನ್ನೊಂದು ಮತ್ತೊಂದು ನೂರು ಆಕಾರ ಏನಿದರ ಹೆಸರು ನಗುವಿನ ಹೊನಲ ಬಗಲಲ್ಲೆ ಕಣ್ಣೀರಿನಲೆ ಎದೆದುಂಬಿದ ಸಮಾಧಾನ ಸುಸ್ತು…

ಆಕಾಶವೆಂಬ ಭೋಧಿವೃಕ್ಷದ ಕೆಳಗೆ ಮಾತುಗಳ ಮಾನಿನಿಗೆ ಸಿಲುಕಿ ಮನಸ ಸರೋವರಕೆ ಕಲ್ಲೆಸೆದು ರಾಡಿಗೊಳಿಸದಂತೆ ಮೌನದ ನಿಶೆಗೆ ಮಾರು ಹೋಗಿ ಪವಡಿಸಿದ್ದೇನೆ ‘ಆಕಾಶವೆಂಬ ಭೋಧಿವೃಕ್ಷ’ ದ ಕೆಳಗೆ ಹೀಗೆಲ್ಲಾ ಇದ್ದನಂತೆ ಬುದ್ದನೆಂಬ್ಬೊಬಾತ ಅವನಂತೆ ನಾನೆಂಬ ಸೋಗಿನ ಪರಿಧಿಯಲಿ ದುರಾಶೆಗಳ ದು:ಖದ ಈ ದುರಿತ…

ಅತಂತ್ರ ಅವಸ್ಥೆ ನೆಲಕ್ಕುರುಳಿ ರೋಧಿಸಿದೆ ಹಲವಾರು ತಾಳಿ ಕುಂಕುಮ ದ ಆರಾಟ ಈ ಅನ್ಯಾಯಕೆ ರಕ್ತ ಸಿಕ್ತ ರಾಕ್ಷಸರ ಕುಡುಗೋಲು ಸುತ್ತಿಗೆಯ ಕೆಂಪು ಸಲಾಮು ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ವ್ಯಂಗ್ಯ ನಗೆಗೆ ಕುಣಿಯುತಿವೆ… ಪರ್ಯಾಟನೆಯ ಕೆಲವು ಮುಗ್ಧತೆಯ ಮರಗಳು ಈ ಸಂಕೋಲೆಗೆ ಹೆದರಿ ವಂಚಿತ…

ನಿನ್ನ ಮೌನ ಅರಿಯದೆ ನಿನ್ನ ಮೌನ ಅರಿಯದೆ ಹೋದೆ ಮೌನದೊಳಗಿನ ಪ್ರೀತಿಯ ಕಾಣದೆ ಮರೆಯಾದೆ ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಗುರುತಿಸದೆ ಅಳಿದೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಆಪ್ತತೆಗಿಷ್ಟು ಆಸರೆಯಾಗದೆ ಮಣ್ಣಾದೆ ಮಾತಿನ ಬಾಣ ಎದುರಿಸಬಹುದೆ ನಿನ್ನ ಮೌನದ ಹಿಮಶರವ ಚುಚ್ಚಿಕೊಂಡು ನವೆದೆ ಮಾತಿನ ಕಹಿಯ ನುಂಗಬಹುದೆ…