Category: ಅನುದಿನ ಕವನ

ಊರಿನೊಳಗೊಬ್ಬಳು ಹೂವಾಡಗಿತ್ತಿ ಗಂಡಸರ ಹೃದಯ ಕೆಡಿಸಿದಳು ಕೇರಿ ಕೇರಿಯ ಸುತ್ತಿ ಮಾರುವುದು ಮಲ್ಲಿಗೆಯ ಆದರೆ ಬಗೆಬಗೆಯ ಹೂವೆಸರ ಕರೆದು ಮಾಡುವಳು ಒಳಗಿನ ಮಂದಿಗೆ ಕರೆಯ ಕಣ್ಣು ಕಾಕಡ ಮೂಗು ಸೂಜಿ ಮಲ್ಲೆ ಕೆನ್ನೆ ಕನಕಾಂಬರ ತುಟಿಗಳು ಗುಲಾಬಿ ಎದೆಯು ದುಂಡು ಮಲ್ಲಿಗೆ…

ಸಾವು ಅಂದ್ರೆ ಸಾವು ಅಷ್ಟೇ ! ಯಾಕೋ ಸಮಯದ ಜೊತೆ ಬಲು ಸ್ನೇಹ ಈಗ ಕೆಲಸ ಇಲ್ಲ ಬೊಗಸೆ ಇಲ್ಲ ಎಲ್ಲ ಖಾಲಿ ಖಾಲಿ ಹೂಬೇಹೂಬ ಸಮಯದಂತೆ ಖಾಲಿ ನೋಟ ಕುರುಡು ಕಣ್ಣು ಕಿವುಡು ಕಿವಿ ಮಾತಲ್ಲೂ ಮೌನ ಸಮಯದ ಕೈಗೆ…

ಕನಸುಗಳು ಖಾಲಿಯೋ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಖಾಯಿಲೆಯೋ, ತುಸು ಗೊಂದಲವಿದೆ. ರಾತ್ರಿಯೀಗ ಕತ್ತಲೆಯಷ್ಟೇ, ಕಲ್ಪನೆಗೆ ಬರ ಬಂದಂತೆ, ತುಸು ಗೊಂದಲವಿದೆ. ನಿನ್ನೆಯ ಮರೆತಂತೆ ನಾಳೆ ಮರೀಚಿಕೆಯಂತೆ ತಕ್ಷಣಕೆ ಗೊಂದಲವಿದೆ. ಬೆಳಕಿಂಡಿ ಕಣ್ರೆಪ್ಪೆ ತೆರೆಸಿ, ನವ ತರಂಗಗಳ ಎದೆಗಿಳಿಸಿ ಹೊಸದೊಂದು ಜೀವಕಳೆ ತುಂಬಿದೆ -ಅಪೂರ್ವ ಹಿರೇಮಠ,…

ಕನಸುಗಳು ಕರೆದೊಯ್ದವು ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿಗೋ ಖರ್ಚಿಲ್ಲದ ಮನೋಪಯಣ ಮನೋರಂಜನೆ ಯಾವುದೋ ಊರುಗಳು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದ ಜನಗಳು ಗೊತ್ತಿರುವಂತೆ ನಗು ಮಾತುಗಳು ಯಾವುದೋ ಮನೆ ಯಾವುದೋ ಅಮ್ಮ ಕಣ್ಣೀರು ಅಳು‌ ಅಪ್ಪುಗೆ ಎಂತಹದ್ದೋ ಹಿತ ಕಳೆದುಕೊಂಡದ್ದು ಸಿಕ್ಕ ಹಿಗ್ಗು ಬೆಟ್ಟ ಗುಡ್ಡಗಳ ಸಾಲು ಸಾಲು ತುಂಬಿದ…

ಚಂದ್ರ ಕೇವಲ ನೆನಪಷ್ಟೇ ಸೂರ್ಯ ಎದೆಯ ಮೇಲೆ ಎಳೆಬಿಸಿಲು ಹರಡುವಾಗ. ಚಂದ್ರ ಕೇವಲ ನೆಪವಷ್ಟೇ ಕೊರಳ ಬಳಸಿ ಚುಕ್ಕಿ ತಾರೆಗಳು ಮತ್ತಾಗಿ ಉದುರುವಾಗ. ಚಂದ್ರ ಕೇವಲ ಜಪವಷ್ಟೇ ಬೆಳದಿಂಗಳು ಎದೆಗಿಳಿದಿಳಿದು ಕರುಳ ಬಳ್ಳಿಯ ನೂಲು ನೇಯುವಾಗ. ಚಂದ್ರ ಕೇವಲ ಕಾಯವಷ್ಟೇ ಬಾಗುತ…

ದಂತದ ಗೊಂಬೆ ನನ್ನೆಲ್ಲಾ ಸುಂದರ ಕಲ್ಪನೆಗಳಿಗೆಲ್ಲಾ ಒಮ್ಮೆ ಜೀವ ನೀಡಿದವಳು ದಂತದ ಗೊಂಬೆಯಂತವಳು ಪಳ ಪಳನೆ ಹೊಳೆದು ನನ್ನ ಸೆಳೆದವಳು//. ಕಣ್ಣಾ ಎದುರಲ್ಲಿ ಮಿನುಗುವ ಅಪ್ಸರೆಯಂತೆ ನಿಂದವಳು ನನ್ನ ಮನವ ಚಂಚಲಗೊಳಿಸಲು ಬಂದಾ ಮೋಹಿನಿ ಇವಳು//. ಅಪ್ರತಿಮ ಚೆಲುವೆ ಸ್ವರ್ಗದಿಂದ ಧರೆಗಿಳಿದ…

ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳ ನಗು ಚಿಕ್ಕಂದಿನಲಿ ಶಾಲೆಯಲಿ ಪಾಠವೊಂದಿತ್ತು “ದೇವರ ನಗು” ಈ ಮನುಷ್ಯ ನಾನು, ನನ್ನದು ಎಂಬ ಅಜ್ಞಾನದಿಂದ, ಆಹಂಕಾರದಿಂದ ವರ್ತಿಸಿದಾಗಲೆಲ್ಲಾ ದೇವರು ನಗುತ್ತಾನಂತೆ… ಈಗೂಂದು ಜಿಜ್ಞಾಸೆ… ಈ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳು ಯಾವಾಗ ಮನಸೊಯಿಚ್ಛೆ ನಗಬಹುದು ಅವರ ವಸ್ತ್ರ ಸಂಹಿತೆ ಬಗ್ಗೆ ಗಂಡಸು…

ತಾರಾ ಲೋಕದ ತಾರೆಯೆ ಮರೆತಿರಲಾರೆ ನಿನ್ನನ್ನು; ಅನುದಿನ ಬರುತಿಹ ಸವಿ ನೆನಪಿನ ತಂಗಾಳಿಯೆ! ಹಾಡದಿರಲಾರೆ ಒಲವನ್ನು; ಅನುಕ್ಷಣ ಎದೆಯ ಮೇಲೆ ಸುರಿವ ಹೂ ಮಳೆಯೆ! ನೀ ಹೋದ ಘಳಿಗೆಯದು; ಅರಿಯದೆ ಹೃದಯಕ್ಕೆರಗಿದ ಸಿಡಿಲ ಆಘಾತವೆ! ನೀ ಮಾತುಬಿಟ್ಟ ದಿನವದು; ಅಲೆಗಳ ಸುಳಿಗೆ…

ಜನುಮದಾತರು… ಆ ಮಡಿಲು ಆ ಹೆಗಲು ಒಂದು ಸ್ವರ್ಗ ಒಂದು ಗುರಿ ಬಾಳುವ ರೀತಿಗೆ ಸುಂದರ ಬೆಳಕು ಚೆಲ್ಲುವ ಕಿರಣಗಳು… ಎರಡು ಕಣ್ಣುಗಳು ನಕ್ಷತ್ರ ಪುಂಜಗಳು ಕನಸ ಕಾಣಲು ನನಸು ಮಾಡುವ ಕೈಗಳು ಬಾಳ ಬಂಡಿಗಳು ಸಾಗುವ ಹೂಗಳು ಏಳು ಬೀಳು…

ಪ್ರೀತಿ ಮಾಸದ ಕೊನೆಯಲ್ಲರಸಿಗೆ ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಎಲ್ಲಿಲ್ಲದ ಪ್ರೀತಿ ಸಂಬಳ ಗಿಟ್ಟಿಸಿದವಳೆ ಹುಟ್ಟಿಸುವಳು ಭಯ ಭೀತಿ. ಕೋಪ ನನ್ನರಸಿಯ ಕೋಪ ದಲಿ ನಿತ್ಯ ಏಳುವೆನು ಮಿಂದು ನಯವಾಗಿ ಕರೆಯಲು ಬಿಗಿದಪ್ಪುವಳು ಬಂದು ಹಾಸ್ಯ ಮಡದಿಯ ಮಾತಿನಲಿ ತೇಲುತಿರಲು ತಿಳಿ ಹಾಸ್ಯ ವರ್ಷಗಳೂ…